در دنیا آدمهایی هستند که به ظاهر زنده اند، نفس می کشند، راه
می روند، حرف می زنند، زندگی می کنند، اما در حقیقت اسیر دنیا،
برده ی زندگی و ذلیل حوادث هستند. اینان، برای آنکه نمیرند،
آنقدر خود را کوچک می کنند که گویا مرده اند. اما انسانهای آزاده
ممکن است کوتاه زندگی کنند ولی تا آنجا که زنده هستند به
راستی زندگی می کنند و با اختیار خود نفس می کشند، محکوم
اراده ی دیگری نیستند و دیگران تسلیم او هستند.
شهید چمران